زمان مطالعه: ۲ دقیقه

جهانی کردن جاده های کشورمان مستلزم تدوین برنامه ریزی دقیق بر اساس الگوی سازمان های جهانی میباشد به طوریکه باید کنوانسیون های خود را بر اساس قوانین بین المللی تنظیم کنیم. به طور مثال در حمل و نقل جاده ای باید تمامی جاده های کشورمان با عدد شماره گذاری شوند. این کدگذاری مزیت های مختلفی دارد که از جمله آن میتوان به اتصال راحت جاده ها به GPS اشاره کرد. مسلما رسیدن به این هدف نیازمند برقراری ارتباطات موثر با دیگر کشورهای دنیا است اما کشور ما چه پیش از انقلاب و چه بعد از انقلاب نتوانسته در این زمینه به نتایج قابل قبولی دست پیدا کند.
موقعیت ژئواستراتژیک و ژئوپولیتیک ایران منحصر به فرد است زیرا با اروپا و آسیا و آفریقا در یک چهارراه قرار گرفته ایم و مسیر های حمل و نقل بار و کالای ایران علاوه بر ارزان بودن، کوتاه تر و ایمن تر از سایر نقاط میباشند. بنابراین باید با ارتقای کیفیت جاده ای، ریلی، هوایی، دریایی و همچنین افزایش دیپلماسی بین المللی به اهداف ذکر شده دست پیدا کنیم.
برای رسیدن به دیپلماسی موثر در سطح بین الملل، بزرگترین گزینه ای که پیش روی ما قرار دارد استفاده از برجام به عنوان پل ارتباطی با دیگر کشورهاست. به طور مثال در حال حاضر و پس از برجام وام هایی به کشور ایران داده میشود که از آنها میتوان برای بهره برداری کریدورها، بندرهای ریلی، توسعه حمل و نقل جاده ای، فرودگاه ها و ….  استفاده کرد. چندی پیش نیز کشور فرانسه مبلغ ۷۰ میلیون یورو وام به ایران اعطا کرد تا همکاری گسترده و عمیقی بین کشورهای اروپایی و ایران آغاز شود. البته امریکا اجرای بخشی از برجام را معطل گذاشته اما همکاری جدی یک کشور بزرگ اروپایی که در ۵+۱ حضور داشته، میتواند برای ایران یک برگ برنده مهم باشد. مسلما وقتی چنین همکاری هایی صورت بپذیرد شاهد ارتقای سطح حمل و نقل بین المللی خواهیم بود. بزرگترین استفاده ای که میشود از این وام ها کرد، اتصال حمل و نقل ایران به دیگر کشورهای دنیا است و این اتصال میتواند مزایای بسیار خوبی برای کشور ما داشته باشد. البته مبالغ مصرفی این وام ها باید به بخش خصوصی داده شود تا بیشترین بازدهی را شاهد باشیم.