فرامرز مداح، عضو هیئت عامل سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای در گفتگویی بیان کرد که این سازمان مشکلی برای اجرا کردن قانون تن بر کیلومتر ندارد اما ممکن است این قانون به نفع رانندگان نباشد و مشکلات آنان را بیشتر کند.
وی افزود که تن بر کیلومتر مدل متحد جهانی ندارد و در کشورهای مختلف نحوه اجرای آن متفاوت است به‌طوری‌که برای رانندگان و شرکت‌های باربری باید نفع عادلانه‌ای داشته باشد. اما در ایران هنوز مدل مناسبی برای اجرای این قانون ارائه نشده و نگرانی‌هایی را ایجاد می‌کند و شاید هزینههای جانبی سنگینی را برای رانندگان داشته باشد برای مثال، اگر قرار باشد وزن بار دقیق مشخص شود و بر اساس آن کرایه تن بر کیلومتر محاسبه شود باید باسکول در دسترس باشد تا روند وزن‌کشی به‌سرعت انجام شود اما اگر در پایانه و شرکت‌ها این دستگاه نباشد راننده مجبور است در جای دیگری این روند را طی کند که هزینه اضافی را بر عهده راننده دارد. پس نمی‌توان از کشورهای دیگر بدون در نظر گرفتن همه شرایط الگوبرداری کرد.( برای مطالعه مقاله اینکه آیا تن بر کیلومتر در ایران قابل اجرا هست؟ کلیک کنید)
به گفته این عضو کمسیون، همین حالا هم این طرح را می‌شود اجرایی کرد اما باید طوری باشد که تمام جامعه رانندگان را شامل شود، براین اساس نمایندگان اتاق اصناف قرار است طرحی را تهیه و ارائه کنند.
در حالت کلی تن بر کیلومتر در مکان‌هایی قابل‌اجرا است و هیچ مشکلی ندارد مثل باربری معادن، اگر باری از معدن به سمت بندر فرستاده شود تکلیف کرایه آن مشخص است، چون هم‌بار و هم کیلومتر آن مشخص است و کرایه بر اساس تن بر کیلومتر پرداخت می‌شود اما در خصوص بارهایی که وزن متفاوتی دارند، مثلاً سبک‌بار یا بالاتر از ظرفیت هستند موضوع فرق می‌کند و تن بر کیلومتر هزینههای اضافی که گفته شد را ایجاد می‌کند.
حال این انجمن‌ها قرار است طرحی را که مدنظر دارند به سازمان ارائه دهند تا بتوان بررسی‌های لازم را انجام داد. پایان این هفته مهلت انجمن‌ها برای ارائه این طرح به پایان می‌رسد که البته احتمال به نتیجه رسیدن این طرح بسیار کم است.
وی اشاره کرد با توجه به توافقی بودن کرایه و مجوزی بودن آن، توافق راننده و صاحب کالا می‌تواند بر اساس تن بر کیلومتر باشد که همین حالا هم این مدل کرایه در پایانه‌ها انجام می‌گیرد. در حال حاضر رانندگان اصرار دارند که تن بر کیلومتر مبنای تعریف کرایه باشد، این موضوع شدنی است اما درصورتی‌که طرحی ارائه شود که به ضرر بعضی رانندگان و تحمیل هزینههای اضافی بر آنان نباشد و موجب اعتراض دوباره رانندگان نشود.
در کل پارامترهای زیادی در این موضوع وجود دارد که همه آن‌ها را باید در نظر گرفت تا طرحی جامع و کامل و عادلانه ارائه شود.
